Niemałą atrakcją było poznawanie zabaw podwórkowych, takich jak : Fa ma Anka a
tua me ka, czyli „Zapłać pomarańczami, Da Ga, czyli „Wąż boa”, Abhumil, czyli
„Rzucanie do owoców”, Enchoque, inaczej kulołapka, czy „Tirarfrijoles” – „rzuć
fasolą”, w które bawią się dzieci w danym kraju, a w które mogą również bawić
się dzieci na polskich podwórkach.
Zajęcia
z edukacji globalnej pozwoliły dzieciom zrozumieć podobieństwa i różnice między
ludźmi zamieszkującymi różnorodne zakątki świata. Dzięki temu, łatwiej będzie im szanować różnorodność, będą
bardziej otwarte wobec świata i ludzi o różnych kolorach skóry, języku, stylu
życia. Edukacja globalna uczy, jak wiele nas łączy, a jednocześnie przygotowuje
do życia w świecie pełnym różnorodności i utwierdza w przekonaniu, że
różnorodność ta jest stanem jak najbardziej naturalnym i pożądanym.
Edukacja globalna to działania edukacyjne i informacyjne skierowane do polskiego społeczeństwa mające na celu wyjaśnienie, na czym polegają problemy rozwoju współczesnego świata oraz jakie czynniki i w jaki sposób kształtują międzynarodowy rozwój. Edukacja globalna przybliża sytuację w krajach rozwijających się i przechodzących transformację ustrojową, pomaga zrozumieć globalne współzależności pomiędzy społeczeństwami krajów rozwiniętych a społeczeństwami krajów rozwijających się i przechodzących transformację ustrojową. Powinna ona również pobudzać do krytycznej i świadomej refleksji nad własnym stylem życia i codziennymi wyborami, które w kontekście globalnym wywierają pozytywny bądź negatywny wpływ na jakość życia ludzi w innych krajach. W rezultacie edukacja globalna powinna prowadzić do osobistego zaangażowania na rzecz walki z ubóstwem na świecie i włączenia się w proces budowania globalnego społeczeństwa opartego na zasadach solidarności, równości i współpracy.
(źródło: http://www.msz.gov.pl/pl/polityka_zagraniczna/polska_pomoc/edukacja_globalna)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz